Door Pierre Vervoort,

Het lichtorgel van Henk,
in het prille begin, ik denk in de periode oktober 1981, reden Henk, Leon, en ik iedere zondagmorgen rond een uur of negen vanuit Weert de grens over, richting Pier van het Fort! Met in de kofferbak de cassettebanden waarop de programma´s voor die dag stonden, een cassettedeck en never forget de zender. Iedere keer als we de douane passeerden, klopten er drie harten heel wat sneller, je wist per slot van rekening maar nooit! Als de uitzending goed was verlopen, en alle cassettes waren weer optijd gewisseld, Reden we weer helemaal HAPPY Terug naar Weert. Daarna gingen we samen altijd een pint drinken op de goede afloop!

Grensovergang Molenbeersel Stramproy, 1981
Een uur of vijf in de namiddag, naderen drie blije mannen de grens en hun grootste schrik wordt werkelijkheid. Halt Douane!, we scheten alle kleuren, en ja hoor de kofferbak moest open. De gedachten van ons alle drie, we zijn d'r bij, het is afgelopen met ons avontuur. De kofferbak van Henk zijn knalrode mazda ging open, en daar lang onze zender. Onze harten bonkte in onze kelen. Gloeiende, dit is het einde. De douanier nam de zender... hij bekeek deze eens met een professionele kennershand, en vroeg aan Henk, wat is dit? Zonder ook maar met zijn ogen te knipperen, beantwoorde Henk de douanier: WE ZIJN VAN EEN DRIVE IN SHOW EN DIT IS EEN LICHTORGEL DAT IK HEB ZELF HEB GEBOUWD. De douanier was erg kundig en reageerde, mooi gemaakt en prettige reis verder. Wat hebben we daarna in de auto op weg naar Weert gelachen, Pier lost alles op.

Bezoek van de Rijkswacht
Ook dit verhaal speelt zich af in het prille begin van Radio Grensland. Het moet ergens in oktober van het jaar 1981 geweest zijn, in ieder geval een zondag. Henk Wouters had mij en Leon van Berkom, en de apparatuur op tijd afgeleverd bij café ´t Fort. De zender werd aangesloten, inmiddels doorkruiste Henk met zijn auto al weer door de regio, om te luisteren hoe ver we wel niet kwamen met ons Radio Grensland. Rond een uur of vier zou hij weer terug zijn, om ons en de apparatuur weer op te halen. Klokslag 10.00 uur, klonk het tijdsein en we waren weer ON THE AIR! De lokatie van waar we uitzonden heeft door de jaren heen verschillende bestemmingen gehad, als bunker uit de tweede wereldoorlog (vandaar de naam, het FORT.), als kippenhok, en als café. Op zondagmiddag werd het al snel gezellig in het cafe, dus zaten Leon en ik al snel weer aan de bar bij Pier, maar ook de vaste kaarters die daar toen altijd kwamen ontbraken niet. Even voor 11.00 uur moest er iemand even zijn pint laten staan, om de parkeerplaats over te steken en precies op het tijdsein van het hele uur de cassette te wisselen. No Problem, niemand die in de gaten had, dat de uitzendingen niet live waren. Even over elf uur, parkeerde er een rijkswachtcombi voor de deur en kwamen er twee rijkswachters in uniform het café binnen.
s
OEI ! OEI! en nog eens OEI!, Fabri en Groenewoud: rustig blijven is de boodschap, die zijn zo weer weg. Die komen niet voor ons, die weten niet eens dat hier een Radio zender zit...... BIBBBERRRR!!!! Maar ook de flikken vonden het zeer aangenaam aan het buffet bij Pier en Lèneke, ze bestelden een pintje en nog één en nog één een. De klok tikte voort.......Bijna TWAALF uur, Leon en Pierre zitten de gezellige uit te hangen, naast die twee blauwe smurfen met een pet op, die vrolijk met ons babbelen. Maar er moest binnen een paar minuten wel een cassette gewisseld worden, 5 voor twaalf...Proost! 4 voor twaalf...SCHOL ! 3 voor twaalf... vertwijfelende blik naar PIER van´T Fort, HELP !!!!!!Het was die dag werkelijk twee voor twaalf, toen Pier naar achter de keuken in spurtte, heel even later verscheen hij met een uitgestreken gezicht weer terug achter de bar en naar mij riep: JEAN PIERRE, DRINGEND TELEFOON! De telefoon hing in de gang, die aansloot op de keuken, en naar rechtsaf naar buiten ging richting zender....mijn redding. Ik kon dus via de deur achter het buffet ontsnappen aan de blauwe petten! Een honderd meter die helaas nooit officieel geregistreerd zijn volgden, en exact op de seconde, de cassette wissel! YESSSS!!! In No time was ik weer terug aan het buffet via de achterdeur bij mijn pint en de Rijkswachters waarmee het nog lang gezellig was, kwamen natuurlijk niet voor Grensland, het was gewoon gezellig bij PIER !!!

Printerlint op,
Ik herinner het me nog als de dag van gisteren, we zaten inmiddels al in de studio in de Kloosterstraat in Kinrooi. Wat hadden we moderne apparatuur voor die tijd! Via een Viditel terminal konden we een keer per uur het laatste nieuws opvragen bij de redactie van Het Belang van Limburg (Concentra), hoe het allemaal technisch mogelijk was snapte niemand, maar het werkte.

Deze VIDITEL terminal, een bruin kastje ter groote van een halve magnetron waarvan je het toetsenbord moest openklappen en dan een prachtig groen beeldscherm zag, was een heuse Printer verbonden! Op een kwade dag, terwijl ik eigenlijk wel wist dat het lint van de printer nodig aan vervanging toe was, was het weer mijn beurt om live in de uitzending het nieuws te lezen. Het lint nog was steeds niet vervangen, waardoor sommige letters niet bepaald duidelijk werden geprint. No PROBLEM, doe ik wel FF ! Altijd ging ik een minuut of tien voordat het nieuws op antenne moest, naar de interview studio waar de Viditel stond, zodat ik het nieuws nog een paar keer kon doorlezen, voordat ik het in de uitzending moest voorlezen... behalve nou net op deze dag. Ik was met wat andere zaken bezig toen ik plotseling op de klok keek, SHIT! DE HOOGSTE TIJD, RENNEN, PRINTEN, VLIEGEND naar de live studio, en net op tijd, microfoon fader open, muziek fader naar beneden en daar gaat ie:

EEN UUR, LUISTERAARS GOEDEMIDDAG, DIT IS RADIO GRENSLAND MET HET NIEUWS......KONING BOUDEWIJN IS HEDENMORGEN GEOPEREERD AAN ZIJN HUMOR.....

Ik zat live in de uitzending.... , REALISEERDE ME MIJN GRUWELIJKE FOUT, KNALDE DE MICROFOON DICHT OP DE MENGTAFEL en toen was het zeker een halve minuut stil op Radio Grensland... ik kon niet meer van het lachen. Ik wist niet meer wat te doen, dus uiteindelijk maar muziek ingestart, WAT EEN NIEUWS! Ik was wel altijd zo slim, om de telefoon van de haak te leggen in de studio als ik nieuws ging lezen, zodat er geen hinderlijk telefoongerinkel in de uitzending zou komen. Dat had ik nu ook gedaan, maar toen de muziek weer op de zender klonk, durfde ik de haak er niet meer op te leggen, en terecht. Toen ik na geruime tijd dan toch de telefoon weer vrij gaf, stond het ding METEEN ROODGLOEIEND! Hele boze luisteraars probeerden hun gram te halen, hoe was het toch in hemelsnaam mogelijk zo de draak te steken met het Koningshuis?In mijn hele leven heb ik nooit zo veel excuses aangeboden . Als ik nu gewoon een nieuw lint in de printer had gedaan, had ik ongetwijfeld die T niet voor een H aangezien!

 

POWER ON THE AIR !!!!
We zijn op de Weertersteenweg in Kinrooi - Molenbeersel, en we spreken over de tijd dat we nog in de eerste live studio zaten, dus achter de kantine. Een exacte datum weet ik niet meer. In ieder geval namen we op een hele goede dag de beslissing om een iets sterkere zender aan te schaffen... Onze keus viel uiteindelijk op een eindtrap van Italiaanse makelij, de Electro Elco EAL 1000. De naam zegt het al, zendvermogen 1000 WATT !!! Kostprijs fonkelnieuw af fabriek in die tijd ongeveer 180.000 Frank, zeg maar 10.000 Gulden! (Voor ons toen een GODSVERMOGEN!) Onze onvolprezen zender technicus Johan Deprez, wist wel raad met deze nieuwe Italiaanse vriend, en kon er zomaar 1250 WATT uit toveren. Het ding liep op zijn tenen, maar wat(t) kon ons het schelen, zenden met dat din.! (Voor de techische mensen, op maar liefst 8 antennes straalden we zo maar even 10 KILOWATT E.R.P uit) De nieuwe zender zorgde voor een werkelijk ongekend bereik, we wisten werkelijk niet wat ons overkwam. Ontvangst rapporten van luisteraars die ons gewoon volgden op de autoradio in o.a. Utrecht, Nijmegen, in Duitsland en ga maar door!!! Ik weet niet hoe ver, maar erg ver het kon gewoon niet op ! Op een dag was ik LIVE een verzoekplatenprogramma aan het doen, toen er een mevrouw belde om een plaat aan te vragen uit scheveningen Ja, daaaag. Bent U nu naar ons aan het luisteren? Het antwoord was positief. We hadden alle telefoonboeken van Nederland, dus haar telefoonnummer gevraagd, gecontroleerd in het grote boek, en dat klopte Scheveningen gemeente Den Haag. Een kwartiertje later belde ik mevrouw terug, met de vraag of ze nog luisterde, en welke plaat we nu draaiden. Sherlock Homes was er niks bij, maar alles klopte, in een appartement op de tweede etage in Scheveningen met uitzicht op zee, luisterde ze gewoon naar Radio Grensland

Meer over onze power, Henk Wouters ging op een welverdiende vakantie naar het Spaanse eiland Ibiza. En opnieuw tijdens een live uitzending telefoon, wie heb ik aan de lijn Henk Wouters, ik dacht dat jij op vakante was? Ben ik ook, ik lig op het strand van Ibiza en luister naar je programma op een transistor radio, je wordt tegenwoordig van minder gek. Ik denk dat het het zelfde jaar was, toen we een casette opgestuurd kregen waarop Ron de Jong te horen was met de hitparade, uit het Finland, met een leuke brief er bij. De Italliaan vrat geen spaghetti, maar wel enorm veel stroom, kostte kapitalen, maar maakte ons wel bijna wereldberoemd Note: Ibiza en Finland hadden te maken met uitzonderlijke ontvangst condities, die verband houden met de 11 jaarlijkse zonnecyclus. Dit was dus niet gewoon, maar juist erg bijzonder.