Hans Konings en Ton van de Lucht gingen door
toen veel DJ's van Eastwave overstapten naar Royaal. door Hans Konings

Een van de medewerkers die vanaf het prille begin Eastwave trouw is gebleven is Hans Konings, hij pakt de draad van dit verhaal op. Johan de Zwart, Ton vd Lucht, Hans Verhagen en ik besluiten om door te gaan. En redden wat er te redden valt, dus richten we al snel de VZW Radio Eastwave op. Ton wordt voorzitter, Johan: secretaris en ik: penningmeester. Spoedig na de samenstelling van een bestuur, die Eastwave nog nooit had, wordt een vergunning aangevraagd. Ook wordt het dj-team al weer snel uitgebreid met Leon van de Donk, Leon S, en John de L. Met de uitbreiding van het dj-team wordt ook besloten om 24 op 24 uur uit te gaan zenden. Een cassettecarrousel van 10 cassettes draait de non-stop programma's. Besloten wordt om de studio te verhuizen naar de kelder van de villa, hier wordt een live-studio, opname studio en huiskamer getimmerd.

Het bier vloeit rijkelijk in die tijd, en het zelfvertouwen groeide niemand kon ons iets maken. We waren voorzichtig begonnen met de verkoop van radioreclame, en omdat dit zo goed liep, besloten we meteen de inkomsten om te zetten in nieuwe apparatuur voor de live en productiestudio. De populariteit groeit dit blijkt uit de telefoontjes die de hele dag binnen komen voor verzoekjes. Een Buurvrouw die al jaren (ver voor de radiostart), werd aangenomen als poetsvrouw, wordt stapelgek van alle telefoontjes waar ze niets meekan terwijl het station non stop draait. Ze besluit op eigen houtje verzoekjes te gaan draaien. Het verzoekplatenprogramma is geboren. Binnen enkele weken schrik ik me wezenloos, als ik opeens in het verzoekprogramma een vrouwenstem hoor. De buurvrouw heeft de stoute schoenen aangetrokken en iedere schroom overwonnen! Het is wel even wennen. Onze populariteit neemt duidelijk toe, aangewakkerd door ons succes besluiten het mastje van 'n meter of 10, wat vanaf de start op het platdak staat te vervangen door een professionele mast van maar liefst 20 meter hoog. Meteen worden de 2 oude dipolen, vervangen door 4 nieuwe. Ik werkte op dat moment bij Philips in een metaalwerkplaats, en op aangeven van technicus Johan de Zwart vervaardigde ik deze dipolen. Omdat het oog ook wat wil schilderen John de L en ik op een regenachtige zaterdagmorgen de mast rood-wit, 'n imposant gezicht. Vanaf dat moment zijn we tot ver achter Eindhoven te ontvangen. Onze honger naar nog meer luisteraars is echter niet te stillen. Kijkend naar het effect wat we met het zetten van onze rood-witte mast hebben gehad, wordt er al snel gezocht naar een nieuwe uitdaging.Weer een nieuwe mast. De  rood-witte mast was slechts een enkele pijp die we goed getuid hadden. Het summum was toch wel een 36 meter hoge driepootmast. Maar alle geld wat we verdienden met de commercials was opgegaan aan verbouw en inrichting van de studio's in de kelder, dus moest hier iets op gevonden worden. Tiny H., uitbater van de RIVA en ene Leo M. een plaatselijke keukenboer sponsoren de fl. 6000, - voor de nieuwe driepootmast. Hiervoor krijgen ze ruime airplay terug, er moest een groot gat worden gegraven voor de fundering. Het gat was zo diep dat we een ladder nodig hadden om eruit te klimmen. Ik meen dat er wel een 8 kubieke meter beton in ging. Door het ingebruik nemen van deze mast, groeide natuurlijk ons luistergebied weer. De vergunning was nog steeds niet binnen maar bemoedigende woorden uit Brussel stelden ons gerust. Ook de promotie van het station wordt goed aangepakt, er verschijnen aan de lopende band nieuwe stickers.

Legendarisch is de geel groene sticker met 4 sponsornamen erop die we geheel gratis konden laten maken in een oplage van 2000 stuks. De broer van Leon van de Donk is navigator bij een racing-team. In overleg met hem wordt een race-wagen voorzien van Eastwave bestickering. Het Eastwave Racing Team is een feit. Overmoedig geworden door alle succes, dringt Ton vd Lucht aan op aanschaf van een zware zender. Hij komt met een adres in Antwerpen, waar men zenders verkoopt van wel 100, 200, 500 en zelfs 1 kilowatt. Omdat we commercieel wel goed draaiden zagen we geen gevaar. Geld zat er meestal niet veel in kas…….het drankverbruik was enorm en regelmatig werd nieuwe apparatuur en muziek aangeschaft. Omdat de bodem van de kas zichtbaar was, drong Ton aan op een lening om zijn droom te verwezenlijken. Als penningmeester van de VZW ga ik de lening aan dus rijden Ton en ik op een bepaald moment naar de Finatabank in Eindhoven, Ton stelt zich garant. De 1000 watter die we op het oog hebben is een eindtrap met 2 parallel geplaatste buizen die fl. 6000- gulden kost. De lening ……..was een catastrofale fout!! Waren we maar een beetje verstandig omgegaan met onze inkomsten, en hadden we maar alles op alles gezet om zo snel mogelijk deze eindtrap af te lossen, dan waren de problemen te overzien geweest. Met een volle zak geld (van de lening) rijden we met mijn Opel Manta regelrecht naar Antwerpen en schaffen hier de eindtrap aan. Het bakbeest weegt wel 50 kilo en past net in mijn achterbak. John de Jong had in de begintijd van Eastwave al eens verteld over de Haagse piratenwereld waar ook enkele stations werkten met een 1000 watt legerzender; bijgenaamd: de Harrie. Vanaf dat moment hadden wij dus ook een Harrie. Zoals ik al vertelde waren we gehuisvest in de kelder van de villa. De kelder was via een trapje aan de achterzijde van het pand te bereiken. In de achtertuin lag een groot zwembad waar in de kelder een kleedruimte was ingericht. Deze kleedruimte deed vanaf dat moment dienst als zenderkamer, en herinner me dat een verwarming  vanaf toen overbodig was. De Harrie had tevens het gunstige "bijeffect" dat we tot voorbij Den Bosch ten ontvangen waren, hier hadden we lang van gedroomd. Het resultaat was dan ook dat we eerder nee dan ja moesten verkopen tegen potentiële adverteerders. Er waren maanden bij dat er wel fl. 6000, - aan reclame binnenkwam. Ook trok dit grote ontvangstgebied dj's aan die wel kickten op een dergelijk groot luistergebied. Een van die mensen was Theo Toerental die tot op dat moment bij Radio Royaal draaide. Ik herinner me nog het moment waarop Theo binnenkwam. Ton vd Lucht en ik zijn aanwezig in de studio, Ton niet altijd even tactisch, terwijl Theo binnenstap met zijn platenkoffertje; "wie ben jij?…nou ik ben Theo Toerental en ik draai op Royaal". Aangezien het op dat moment nog oorlog was tussen Eastwave en Royaal, werkte dit als een rode lap op Ton, en het gevolg was dat Ton al vloekend en tierend Theo de deur wees. Gelukkig kon ik de zaak sussen, en Ton er van overtuigen dat we met Theo een hele goede d.j. binnen haalden. Theo maakte acuut een geheel jinglepakket voor Eastwave. Het was bijna een kopie, van het pakket wat hij een half jaar ervoor maakte voor Royaal en natuurlijk is dit weer zout in de wonden van de Royaal medewerkers. Het is een tijd waarin conflicten aanhouden tussen Eastwave en Royaal. Op een gegeven moment valt onze zender regelmatig uit. Na onderzoek van zender blijkt dat hiermee niets aan de hand is. Verder gezocht…..en wantrouwend als we zijn gaan we de antennekabel en antenne bekijken, want concurrent Royaal zou de kabel wel eens gesaboteerd kunnen hebben. Er wordt een gaatje in een antenne gevonden waarbij voor ons vast staat: er is op onze antenne geschoten…..en dat kan er maar 1 gedaan hebben! Vergelding? Zonder hierbij namen en schuldigen te noemen wordt in een nacht de antennekabel van Royaal doorgeknipt. Het wordt gelukkig geen eindeloze reeks van criminele activiteiten want de rust keert weer enigszins terug. Ook komt Leen F. onze gelederen versterken. Op een avond rijd ik vanuit Budel met m'n Opel naar de studio, de autoradio natuurlijk afgestemd op Eastwave, er valt me iets op aan m'n autoradio; ik krijg een wat vreemd gevoel in m'n maag……..'t lampje van de stereo aanduiding brandt?!?! Aangekomen in de studio staan Johan de Zwart en Ton met grijnzend op te wachten. En Hans….hoe is het?…..nog bijzonderheden? Ik ontplofte zowat. Buiten mij om hadden beide heren besloten een stereocoder aan te sluiten. Ik meende dat we belangrijke beslissingen samen namen, maar door zulke acties (die er meer waren) begonnen er spanningen binnen het bestuur te komen. Het is zomer 1985 als het noodlot toeslaat. Ik ben werkzaam bij Philips in Eindhoven en ik reis dagelijks met de personeelsbus naar mijn werk, bij mijn werkgever in Acht staat de radio natuurlijk ook afgestemd op Eastwave. Het is half 3 in de middag als ik plotseling de dienstdoende dj hoor melden dat iemand van het bestuur met spoed contact op moet nemen. Er staan enkele heren van de bijzondere opsporings brigade voor de deur, verzocht wordt om de zender uit te zetten. Als ik na mijn werk met de bus huiswaarts keer, rijd ik meteen naar de studio In de overtuiging dat de 2 andere bestuursleden zich al bij de studio gemeld hebben, dat bleek niet zo. De heren van de B.O.B. waren inmiddels vertrokken met onze "Harrie" wat overbleef was een legertje agenten. Na een verklaring afgelegd te hebben vertrokken ook deze agenten. Gelukkig hadden ze alleen de "Harrie" meegenomen, en onze stuurzender van 40 Watt en studio's onaangeroerd gelaten, de weken erna bleek pas wat voor inpakt deze actie zou hebben. Het resultaat van deze actie was, dat de ontvangst van Eastwave gigantisch inzakte, zelfs de ontvangst in Eindhoven werd moeizaam. Door de slechte ontvangst besluiten vele adverteerders te stoppen. We hebben "Harrie" dan inmiddels 1 jaar en er is pas fl. 3000,- afgelost, maar we hebben nog een jaar te gaan met aflossen. Aangezien we niet gespaard hebben om onvoorziene problemen op te vangen. komen we acuut in moeilijkheden. Geen inkomsten meer, geen ontvangst, en een lege kas……dikke shit dus. Ik ben de lening als penningmeester aangegaan en ik spreek Ton aan op zijn garantstelling, de spanningen lopen hoog op. Het ene moment hebben we weer het idee dat het aantrekt, het andere moment zitten we weer in zak en as. Weken, zelfs enkele maanden rommelen we door en privé kom ik financieel aardig in de problemen. Inmiddels ontstaan er zulke spanningen dat besloten wordt om naar een andere uitzendlocatie uit te zien. Ton van de Lucht vindt een vrijstaand huisje midden in de bossen vlakbij Beverbeek in Achel. Van het laatste geld uit de kas worden studio's getimmerd en de mast verplaatst. Onze zendertechnicus en secretaris Johan de Zwart bouwt in tussentijd zelf een eindtrap om achter onze 40 watt zender te plaatsen wat ons een vermogen oplevert van 150 watt. Maar dit is helaas niet  het vermogen  die de "Harrie" leverde in ieder geval is dit beter dan de 40 watt die we hadden. De sfeer wordt steeds grimmiger door de uitblijvende aflossing. De verantwoordelijkheid ontrekkende voorzitter  Ton, vertrekt uiteindelijk met de stille trom. Ik blijf met de gebakken peren zitten, de aflossing van fl 300, - per maand gaat gewoon door van mijn privé rekening. Omdat de verhuurder van de "Beverbeek Studio" zag dat het goed mis was binnen het bestuur dreigt hij ons al na enkele maanden na ingebruikname buiten te zetten. Ik wil het bijltje er bij neer gooien! Leen F. weet me te overtuigen om door te gaan en stelt voor om de "Beverbeek Studio" te verruilen voor een nieuwe locatie aan de Hamonterweg op de weg naar Neerpelt. Vanaf dat moment zouden we een nieuwe start maken en hij voorspelt betere tijden. Ik laat me overhalen. De studio wordt amateuristisch ingericht en we kunnen weer van start. We plaatsen een advertentie in enkele weekbladen, waarin we om nieuwe medewerkers vragen, en 1 van de mensen die reageert in Ruud van der Linden.

 Pagina 4

vorig          volgend